شایعه ی پیچیدگیِ زن ها....

نشسته بودم کنار پنجره و داشتم محوطه دانشکده رو نگاه میکردم، درِ کلاس باز شد و اومد نشست رو به روم، یه لحظه جا خوردم، موهاشو کوتاه کرده بود، انقدر کوتاه که اگه دست میبردی لای موهاش از بین انگشت های دستت هیچ تارِ مویی بیرون نمیزد.قبل از اینکه حرفی بزنم خندید گفت چیه؟ توام مثه بقیه میخوای بگی موی بلند خیلی بیشتر بهت میومد؟ میخوای بگی اونجوری خیلی جذاب تر بودی؟هیچی نگفتم و فقط نگاهش کردم،ادامه داد از صبح که اومدم دانشگاه هر کدوم از بچه ها که منو میبینن همینو بهم میگنگفتم خب راست میگن دیگه موی بلند خیلی بیشتر بهت میومد،یکم اومد نزدیک تر زل زد تو چشمامگفت یه سوال دارمسرمو تکون دادم که سوالت چیه؟گفت چرا قبل از اینکه کوتاه کنم یبار بهم نگفتی موهات قشنگه؟ چرا حتی یبار به زبون نیاوردی که فلانی موی بلند بهت میاد؟راست میگفت، تا حالا بهش نگفته بودم، پا شد و از کلاس رفت بیرون،فردای اونروز ندیدمش توی دانشگاه، بچه ها گفتن دیروز کارای انصرافش انجام شد و رفت واسه همیشه.یکم ناراحت شدم اما بعد یادم رفت، یه هفته از رفتنش گذشت،من کلاسهای روز دوشنبه رو بخاطر اینکه تا ظهر سرکار بودم دیر میرسیدم دانشگاه، اون دوشنبه وقتی رفتم سر کلاس دیگه اون صندلیِ ردیفِ آخر کنارِ پنجره برام خالی نبود!وقتی با بچه ها نشسته بودیم به حرف زدن، دیگه کسی نبود با یه لیوان نسکافه بیاد کنارم بشینه و وقتی داشتم الکی مخالفت میکردم و حرفای غیر منطقی میزدم با حرفام موافق باشه،دیگه کسی نبود یک ساعت توی سلف منتظر بشینه و از کلاسش بزنه که تنها ناهار نخورم،دیگه هیچ خبری از این اهمیت دادن ها نبود، اما من اینارو وقتی فهمیدم که رفته بود، واسه همیشه رفته بود، انقدر ندیدمش که رفت!میدونی ما بعضی وقتا اون کسی که باید ببینیم رو نمیبینیم، حسش شایعه ی پیچیدگیِ زن ها.......

مردهانمیدانم از کدام سیاره آمده انداما از هر کجا که آمده اندخوب است که هستندکه ته مایه بازوانشان، امنیت استکه ته صدایشان بم است و آرامش میدهدکه ابهت دارند تا تکیه گاه شوندکه حافظه شان کوتاه مدت است و زود یادشان میرودکه جنس قلبشان مخملی استکه آغوششان تمام ترس ها را بلد است حل کندکه جنسشان بیشتر از پیچیدگی، صاف و سادگیستکه دلشان گرم به لبخند جنس زن استکه بلدند تمام خستگی شان را ته فنجان چای زن جا بگذارندخوب است که هستند و دنیا،به این محکم های مقتدر و اخموهای خوش قلب نیازمند استاگر نبودند، چه کسی میخواستاین همه حس خواستنی بودن را به جنس زن بدهد؟چه کسی میخواست خریدار این همه ناز و دلبری بشود؟این محکم های مقتدر،این مغرورهای خوش قلب، خوب است که هستنداز هرکجا که آمدندخوش آمدندسیما_امیرخانی شایعه ی پیچیدگیِ زن ها.......

شما يك آدم اوريجينال به من نيشان بده. يك زيباى غيرپروتزى. يك دلبر غيرژورنالى. يك داف غيررسمى كه جذابيت را لابه‌لاى رگال‌هاى ويكتوريازسكرت نجويد.يك عكاس، يك نويسنده، يك نقاش كه چشمش به بغل‌دستى‌اش نباشد. يك فيلمساز كه فرهادى و كيارستمى را رج نزند. يك فوتباليست كه دريبلش مال خودش باشد. اصلن يك لبوفروش كه خود خودش باشد؛ لبو را به سبك خودش درست كند، به سبك خودش قاچ بزند، به سبك خودش بپيچد توى كاغذ و به سبك خودش بدهدش دستت. يكى كه به سبك خودش دوست بدارد. يكى كه به سبك خودش عاشقى كند. يكى كه «دوستت دارم»ش مثل همه نباشد. يكى را نشانم بده كه بين صدتا كپى مثل خودش گم نشود. يكى كه فقط با خودش تعريف شود، نه با «آهان، مثل...». يكى كه با كس ديگرى اشتباه نشود. يكى كه اشتباهى نباشد.شما نشان من بده، اگر من عاشقش نشدم، اگر جلوش زانو نزدم، اگر براش نمردم، بيا بزن درِ گوش من حسين_وحداني شایعه ی پیچیدگیِ زن ها.......

یک نامه ی خودکشی به جا مانده از سال ۱۹۷۰ :

به سمت پل میروم...
اگر در مسیر حتی یک نفر
به من لبخند بزند...
نخواهم پرید ....

شایعه ی پیچیدگیِ زن ها.......

در وصف حضرت حافظ همین یه بیت شهریار کفایت میکنه:
تا جهان باقی و آئین محبت باقی است
شعر حافظ همه جا ورد زبان خواهد بود...

شایعه ی پیچیدگیِ زن ها.......